Kodeks Etyczny COAPE

Wszyscy członkowie Stowarzyszenia Behawiorystów i Trenerów COAPE przestrzegają następujących zasad Kodeksu Etycznego:

 

 

    1       Członkowie stowarzyszenia behawiorystów zwierzęcych  i trenerów COAPE (SBiT COAPE) oferują swoje usługi klientom, którzy potrzebują pomocy w zakresie terapii niepożądanego zachowania psa, kota lub innych zwierząt towarzyszących. Członkowie stowarzyszenie pomagają również zwierzętom skierowanym przez lekarza weterynarii, który stwierdza potrzebę terapii problemów behawioralnych. Stawki ich wynagrodzenia nie są wyższe od tych pobieranych przez inne zajmujące się profesjonalnie pomocą osoby o podobnym doświadczeniu i kwalifikacjach. Dobro pacjenta i klienta jest wartością nadrzędną i nie będzie narażone dla celów komercyjnych.

    2       Członkowie SBiT COAPE poczuwają się do odpowiedzialności przed klientami, pacjentami oraz przed ogółem społeczeństwa. Ich interwencje nie powinny świadomie powodować dających się uniknąć psychologicznych szkód lub cierpienia (np. przez program tzw. „redukcji pozycji w stadzie”) ani fizycznych szkód lub cierpienia (np. za pomocą kolczatek, obroży zaciskowych - dławików lub obroży elektrycznych). 

    3       Interwencje członków stowarzyszenia z założenia są praktycznym zastosowaniem wiedzy opartej na naukowych podstawach lub wynikającej z praktycznych doświadczeń w pracy ze zwierzętami. Jeśli interwencja ma mieć charakter eksperymentalny zarówno klient jak i lekarz weterynarii powinni być o tym poinformowani. Członkowie SBiT COAPE przekazują klientom możliwie dużo informacji dotyczących przebiegu oraz zasadności interwencji oraz o możliwym ryzyku i jego konsekwencjach. Nie skłaniają klientów do tworzenia nierealistycznych oczekiwań co do wyniku interwencji.

    4       W relacji z klientem członek SBiT COAPE powinien zrobić wszystko, by uchronić klienta przed nadużyciem, Podczas interwencji relacja z klientem jest profesjonalna. Nikt nie nadużywa tej relacji dla niewłaściwych osobistych, zawodowych lub finansowych korzyści oraz nie narzuca klientowi własnych wartości. Członkowie stowarzyszenia zapewniają poufność (w granicach prawa) informacji zebranych na temat pacjenta i klienta i deklarują nieużywanie ich do niewłaściwych celów. W przypadku gdy szczegóły przypadków zostają upublicznione, anonimowość klientów zostaje zawsze zachowana. Zdjęcia, nagrania video lub audio pacjentów, klientów lub ich mienia mogą być robione wyłącznie za zgodą klientów.

    5       Prywatne i zawodowe działania członków SBiT COAPE nie mogą podważać publicznego zaufania do wykonywanego przez nich zawodu lub zaufania do COAPE. Nie udzielają oni pomocy jeśli nie są w stanie czynić tego w sposób kompetentny z powodu stanu własnego zdrowia fizycznego, psychicznego lub innych przeszkód.

    6       Członkowie stowarzyszenia nie nadużywają swojej pozycji zawodowej lub reputacji angażując się w promocję, udzielając poparcia lub sprzedając jakikolwiek artykuł którego użyteczność i zastosowanie nie spełnia standardów przyjętych w ich zawodzie.

    7       Jeśli członkowie SBiT w swojej praktyce zawodowej zatrudniają pracowników lub asystentów nie będących członkami stowarzyszenia, są odpowiedzialni za zapewnienie przestrzegania przez nich niniejszego kodeksu etycznego we wszystkich podejmowanych publicznie działaniach.

    8       W wystąpieniach publicznych, podobnie jak w innych dziedzinach aktywności zawodowej, członkowie SBiT COAPE utrzymują właściwe standardy wiedzy i profesjonalizm. Przedstawiając swoją działalność trzymają się faktów, nie wygłaszają nierealistycznych stwierdzeń ani niepotwierdzonych dowodami opinii. Wyraźnie zaznaczają kiedy ich wypowiedzi zawierają osobiste opinie lub kiedy spekulują nie mając poparcia w dowodach.

    9       Członek SBiT COAPE szanuje punkt widzenia i niezależność innych członków stowarzyszenia, nie podważa publicznie jego profesjonalizmu lub opinii. Jeśli jeden z członków stowarzyszenia poważnie przekracza standardy postępowania zawodowego, członek SBiT COAPE posiadający sprawdzone informacje na ten temat próbuje rozwiązać problem w nieformalnej rozmowie z tą osobą, a jeśli to nie przynosi spodziewanej zmiany postępowania zwraca się w sposób pisemny do Sądu Koleżeńskiego z prośbą o wyjaśnienie sprawy.